ประวัติความเป็นมาของสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 7
· ความเป็นมาของ สสว
สำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ หรือในชื่อย่อว่า "สสว." เป็นหน่วยงานราชการส่วนกลางที่ตั้งอยู่ในภูมิภาค โดยจัดตั้งตามกฎกระทรวง แบ่งส่วนราชการกรมพัฒนาสังคมและสวัสดิการ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ พ.ศ.2545 มีฐานะเทียบเท่ากอง หรือสำนัก มีจำนวนรวมทั้งสิ้น 12 แห่ง กระจายอยู่ทั่วทุกภาคของประเทศ
ปี 2558 มีพระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม (ฉบับที่ 14) พ.ศ.2558 ให้ สสว. ทั้ง 12 แห่ง ไปสังกัดสำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ มีอำนาจหน้าที่วิเคราะห์ วิจัย พัฒนาวิชาการด้านการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ให้สอดคล้องกับพื้นที่และกลุ่มเป้าหมาย ส่งเสริมและสนับสนุนงานด้านวิชาการ องค์ความรู้ ข้อมูลสารสนเทศ ให้คำปรึกษาแนะนำแก่หน่วยงานบริการทุกกลุ่มเป้าหมายในพื้นที่ให้บริการความรับผิดชอบของกระทรวงรวมทั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง องค์กรภาคเอกชนและประชาชน ศึกษาวิเคราะห์สถานการณ์และสภาพแวดล้อมเพื่อคาดการณ์แนวโน้มของสถานการณ์ทางสังคมและผลกระทบรวมทั้งให้ข้อเสนอแนะการพัฒนาสังคมและจัดทำยุทธศาสตร์ในพื้นที่กลุ่มจังหวัด เป็นศูนย์ข้อมูลสารสนเทศด้านการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ในระดับพื้นที่กลุ่มจังหวัด เป็นศูนย์เรียนรู้การพัฒนาสังคมและจัดสวัสดิการสังคมในระดับพื้นที่กลุ่มจังหวัด สนับสนุนการนิเทศงาน ติดตามประเมินผลการดำเนินงานเชิงวิชาการตามนโยบายและภารกิจของกระทรวงในพื้นที่กลุ่มจังหวัด โดยทั้ง 12 สสว. แบ่งพื้นที่รับผิดชอบคลอบคลุมพื้นที่ตามยุทธศาสตร์การพัฒนาประเทศที่มีการบริหารจัดการเป็นยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัด 18 กลุ่มจังหวัด และต่อมาสำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ได้มีคำสั่งที่ 165/2563 ลงวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2563 เปลี่ยนชื่อสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 1-12 เป็นสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 1-11 เพื่อให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 2 (เดิม) มาจัดตั้งกองพัฒนานโยบายและนวัตกรรมทางสังคม
ปัจจุบัน ได้มีการปรับเปลี่ยนหน้าที่และอำนาจความรับผิดชอบของสำนักงานส่งเสริมและสนับสนุนวิชาการ 1- 11 ตามกฎกระทรวงการแบ่งส่วนราชการ สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2563 ซึ่งประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ 139 ตอนที่ 41 ก หน้า 24-29 ฉบับลงวันที่ 9 มิถุนายน 2563
มีพื้นที่รับผิดชอบ ดังนี้
สสว.1 (ปทุมธานี) รับผิดชอบ 8 จังหวัด
พระนครศรีอยุธยา ปทุมธานี นนทบุรี สระบุรี นครนายก อ่างทอง สมุทรปราการ กรุงเทพมหานคร
สสว.2 (ชลบุรี) รับผิดชอบ 7 จังหวัด
ชลบุรี จันทบุรี ระยอง ตราด สระแก้ว ฉะเชิงเทรา ปราจีนบุรี
สสว.3 (นครปฐม) รับผิดชอบ 8 จังหวัด
กาญจนบุรี นครปฐม ประจวบคีรีขันธ์ เพชรบุรี สุพรรณบุรี ราชบุรี สมุทรสงคราม สมุทรสาคร
สสว.4 (นครราชสีมา) รับผิดชอบ 6 จังหวัด
นครราชสีมา ชัยภูมิ บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ ยโสธร
สสว.5 (ขอนแก่น) รับผิดชอบ 7 จังหวัด
ขอนแก่น อุดรธานี หนองบัวลำภู หนองคาย เลย มหาสารคาม ร้อยเอ็ด
สสว.6 (กาฬสินธุ์) รับผิดชอบ 7 จังหวัด
มุกดาหาร นครพนม สกลนคร อำนาจเจริญ บึงกาฬ กาฬสินธุ์ อุบลราชธานี
สสว.7 (ลพบุรี) รับผิดชอบ 6 จังหวัด
อุทัยธานี นครสวรรค์ ลพบุรี พิจิตร ชัยนาท สิงห์บุรี
สสว.8 (อุตรดิตถ์) รับผิดชอบ 6 จังหวัด
อุตรดิตถ์ พิษณุโลก เพชรบูรณ์ สุโขทัย ตาก กำแพงเพชร
สสว.9 (เชียงใหม่) รับผิดชอบ 8 จังหวัด
เชียงราย เชียงใหม่ แม่ฮ่องสอน แพร่ น่าน พะเยา ลำพูน ลำปาง
สสว.10 (สุราษฎร์ธานี) รับผิดชอบ 7 จังหวัด
สุราษฎร์ธานี ชุมพร ระนอง พังงา กระบี่ ภูเก็ต นครศรีธรรมราช
สสว.11 (สงขลา) รับผิดชอบ) 7 จังหวัด
ตรัง พัทลุง สงขลา สตูล ปัตตานี ยะลา นราธิวาส
